 |
| Tiket pas masuk pesawat |
 |
| Kenangan foto akhir bersama Andak |
 |
| Menanti pesawat meluncur di landasan |
 |
| Room mate isteri |
 |
| Suasana bilik saya dan Haji Munshi |
 |
| Kaabah di hadapan mata |
 |
| Masjidilharam waktu malam |
Saya masih ingat tarikh 2 Ogos 2017, iaitu tarikh saya dan isteri dijadualkan ke Mekah untuk mengerjakan ibadah haji. Kami berada di sana selama 44 hari, sehingga 14 September 2017. Saya ada catatkan kenangan di sana dalam entri sebelum ini. Jika anda berminat membacanya, cari di entri tahun 2017 di sebelah kanan blog ini.
Apabila sahabat saya, cikgu Musa dan isterinya Kak Pah dapat menjadi tetamu Allah musim 2019, ia menimbulkan satu perasaan rindu kepada kenangan di Mekah. Antaranya adalah kisah di bawah ini.
Di kedai kedai kebab berdekatan Masjidilharam, saya lalu di gerai yang kelihatan penuh dengan pelanggan sedang berbaris. Tiba tiba seorang lelaki menyapa saya, "Malaysia?"
Saya angguk.
Dia terus menunjukkan isyarat 'thumbs up' dan berkata, "Malaysia bagus,..", lalu menunjukkan isyarat menadah tangan.
"Sadaqah... sadaqah," katanya lagi. Saya ketika itu tak memahami situasi itu, lalu, dia menerangkan dalam Bahasa Inggeris yang mudah difahami, bahawa 'pelanggan' yang saya lihat sedang berbaris itu adalah jemaah daripada beberapa negara miskin, kebanyakan mungkin daripada Afrika (melihat warna kulit dan struktur tubuh mereka, saya percaya mereka daripada rantau sebelah Afrika Barat).
Kebiasaannya pakej derma makanan yang disediakan adalah sebiji kebab dan minuman, untuk seramai 20, 40 atau lebih, bergantung kepada jumlah sumbangan para dermawan.
Jika dermawan budiman menderma 100 riyal, mungkin ia mampu memberikan makanan kepada 25 orang, lalu berbarislah para fakir tadi sambil mengucapkan "alhamdulillah" berulang ulang kali dan berdoa untuk si penderma.
Memang ketika itu, satu perasaan puas dan hiba melihat situasi begini, yang tiada pun di mana mana kedai di negara kita.
Jika anda mempunyai lebihan rezeki untuk dikongsi semasa di sana, ambil lah peluang ini.
Moga saya berpeluang menjejak kaki ke sana lagi.
Apabila sahabat saya, cikgu Musa dan isterinya Kak Pah dapat menjadi tetamu Allah musim 2019, ia menimbulkan satu perasaan rindu kepada kenangan di Mekah. Antaranya adalah kisah di bawah ini.
Di kedai kedai kebab berdekatan Masjidilharam, saya lalu di gerai yang kelihatan penuh dengan pelanggan sedang berbaris. Tiba tiba seorang lelaki menyapa saya, "Malaysia?"
Saya angguk.
Dia terus menunjukkan isyarat 'thumbs up' dan berkata, "Malaysia bagus,..", lalu menunjukkan isyarat menadah tangan.
"Sadaqah... sadaqah," katanya lagi. Saya ketika itu tak memahami situasi itu, lalu, dia menerangkan dalam Bahasa Inggeris yang mudah difahami, bahawa 'pelanggan' yang saya lihat sedang berbaris itu adalah jemaah daripada beberapa negara miskin, kebanyakan mungkin daripada Afrika (melihat warna kulit dan struktur tubuh mereka, saya percaya mereka daripada rantau sebelah Afrika Barat).
Kebiasaannya pakej derma makanan yang disediakan adalah sebiji kebab dan minuman, untuk seramai 20, 40 atau lebih, bergantung kepada jumlah sumbangan para dermawan.
Jika dermawan budiman menderma 100 riyal, mungkin ia mampu memberikan makanan kepada 25 orang, lalu berbarislah para fakir tadi sambil mengucapkan "alhamdulillah" berulang ulang kali dan berdoa untuk si penderma.
Memang ketika itu, satu perasaan puas dan hiba melihat situasi begini, yang tiada pun di mana mana kedai di negara kita.
Jika anda mempunyai lebihan rezeki untuk dikongsi semasa di sana, ambil lah peluang ini.
Moga saya berpeluang menjejak kaki ke sana lagi.
